Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
қавоқ — [قواق] т. пӯсти гирдогирди чашм, ки мижаҳо дар лаби он мерӯянд, пилки чашм; бо қавоқи гирифта // бо қавоқи овезон бо табъи хира, туршрӯёна; қавоқ андохтан бо ифодаи чеҳра ошкор сохтани хиратабъӣ ва баён кардани хашму норозигӣ, рӯ турш кардан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллақ — [معلّق] а. овезон, овехташуда; муаллақ задан чаппаю роста шудан, сарпоину поболо шудан; муаллақ истодан дар ҳаво овезон истодан; муаллақ мондан овезон мондан ◊ аҷали муаллақ марги ногаҳонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ованг — [آونگ] 1. ресмон, канаб, лух ва чӯбе, ки ангур ва дигар меваҳоро ба он меовезанд 2. ҳар чизи овехта, овезон 3. роҳҳои овезон дар кӯҳсор; рафак 4. физ. ҷисми сангине, ки ба танобе овезон мекунанд ва дар ду тарафи нуқтаи овез ларзишу навасон ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
андаровехтан — [اندرآويختن] 1. овезон шудан, муаллақ шудан 2. овезон кардан, муаллақ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қандил — [قنديل] ю. шамъдон ё чароғдони калони овезон аз сақф, чароғи овезон, чилчароғ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лаб — [لب] 1. канори берунии атрофи даҳони одам ва баъзе ҳайвонҳо, ки дандонҳоро мепӯшонад: лаби боло, лаби поин, лаби тунук, лаби ғафс, лаби гулгун, лаби майгун, лаби пурханда, лаби хандон, лаби ҷонбахш, кунҷи лаб, лабро пок кардан, лабони касе ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
афтодан — (афтидан) [افتادن // افتيدن] 1. аз боло ба поин бо зарб омадан, ғалтидан; суқут кардан 2. аз по даромадан, хобидан (ба сабаби беморӣ, мондагӣ ва ғ.) 3. поин шудан, овезон гаштан, кашол шудан 4. рехтан, боридан 5. ҳамчун ҷузъи таркибии феълҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баровехтан — [برآويختن] 1. овехтан, овезон кардан 2. ба ҳам дарафтодан, часпу ҷидол кардан, афтударафт кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бозпеч — [بازپيچ] кит 1. шаддаи мӯҳра, ки барои бозии тифл аз чӯби гаҳвора овезон карда мемонанд 2. алвонҷ, арғунчак … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гуловез — [گل اويز] гулбуттаи дорои баргҳои байзашакл, гули бунафш, нилгун, сурхи овезон ё хамида, меваи донаш ангурмонанд, бештар дар гулпарварӣ барои ороиши хонаву ҳавлиҳо истифода мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
